رییس جمهور گفت: با شعار دادن نمی‌شود مملکت را درست کرد و با ادعا کردن نمی‌شود جامعه را اصلاح کرد.

به گزارش خسروشاه نیوز، مسعود پزشکیان رئیس جمهور در افتتاحیه سی و هشتمین اجلاس رؤسای آموزش و پرورش سراسر کشور گفت: هیچ جایی مهم‌تر از معلم و مدرسه و پیش‌دبستانی و دبستانی وجود ندارد که آینده کشور را بسازد. با شعار دادن نمی‌شود مملکت را درست کرد و با ادعا کردن نمی‌شود جامعه را اصلاح کرد. با زور هم نمی‌شود تغییر رفتار ایجاد کرد؛ تغییر رفتار دلی است و باید از وجود سرچشمه بگیرد.

وی ادامه داد: وقتی تغییری در دل جای گرفت دیگر نمی‌شود به این سادگی آن را از دل بیرون آورد و اصلاً بیرون نمی‌آید. انسان حاضر است به خاطر آن باورش زندگی و جان خود را بدهد تا به آن هدفی که به آن باور پیدا کرده برسد.

پزشکیان بیان کرد: این باورها و ارزش‌ها را شماها در حقیقت در دل‌ها می‌کارید و این شما هستید که به این باورها و نگاه‌ها فرم می‌دهید و این مغز را در حقیقت شکل می‌دهید که چگونه بیندیشد، چگونه تعامل کند و چگونه برای حل مشکلاتی که وجود دارد راه‌حل پیدا کند.

پزشکیان گفت: چرا بچه‌هایمان در یک منطقه‌ای و حتی در بسیاری از نقاط کشور در مدارس دولتی راضی نیستند؛ پدر و مادر راضی نیست و بچه‌ها خوب آموزش نمی‌بینند. این درد نمی‌تواند برای انسان به این راحتی قابل هضم باشد، چرا نمی‌توانیم آن را حل کنیم.

وی افزود: یعنی ما نمی‌توانیم حلش کنیم؟ اینکه چیزی نیست، ما باید خیلی بالاتر از این را بتوانیم حل کنیم. باید در وجود انسان باشد تا برای آن راه پیدا کند. به پیر و پیغمبر، اگر اراده کنیم همه چیز را می‌توانیم حل کنیم و آن درد [را حس کردن] را می‌خواهد. می‌دانید، وقتی انسان درد دارد خوابش نمی‌برد و بالاخره دنبال کسی می‌گردد تا دردش را درمان کند.

رییس جمهور اظهار کرد: هر چقدر درد شدیدتر باشد تلاش برای رسیدن به درمان بیشتر است، و هرچقدر درد نداشته باشد تکان نمی‌خورد. اگر مشکلی نداری دنبال چه می‌گردی؟ ما مشکل داریم؛ در عدالت، در کیفیت، در رفتار و در پرورش.

پزشکیان تصریح کرد: باید [بخوبی دانش آموزان را] تربیت کنیم [تا] انسان‌هایی را که به این آب و خاک و به این سرزمین و به این مردم دل ببندند و برای حل مشکلات تلاش کنند، درد مردم و عشق مردم خودشان را داشته باشند و با دوستی و محبت و عشق رشد کنند.

وی بیان کرد: همه اینها در مدرسه و در آن کلاس‌ها شکل می‌گیرد. من هنوز خاطره بعضی از معلمانم را بعد از ۵۰ یا ۶۰ سال فراموش نکرده‌ام. آن رفتارها و سکنات آنها هنوز در ذهن من است و از یادم نرفته است، اما گفتارهای بسیاری از معلمان که در کلاس‌ها سخن می‌گفتند، از یادم رفته است.

پزشکیان گفت: چگونه باید من رفتار کنم که بتواند تغییر در جامعه و در آن کودک تغییر ایجاد کند و این شما معلمان عزیز و مدیران هستید که می‌توانید این را منتقل کنید.