خسروشاه نیوز – سعید خسروشاهی: خسروشاه شهری است که همیشه ظرفیت های فرهنگی و اجتماعی فراوانی داشته، اما سال هاست این ظرفیت ها پشت درهای بستهٔ بیبرنامگی مانده است. از اعیاد مذهبی گرفته تا مناسبت های ملی و اجتماعی مانند روز دانشجو و روز مادر؛ تقویمی پر از فرصت برای نشاط و همدلی وجود دارد، اما سهم شهروندان خسروشاه از این مناسبت ها اغلب چند پوستر، یک پیام تبریک کلیشهای و نهایتاً مراسم های محدود است.
این کمبود بیش از هر زمان دیگری در ایامی مثل روز دانشجو نمود پیدا میکند؛ روزی که باید پر از گفتوگو، مطالبه گری، جشن و فعالیت های جوانانه باشد، اما عملاً بدون برنامه سپری میشود. در اعیاد مذهبی نیز خبری از جشن های مردمی، محافل فرهنگی فراگیر یا برنامه های خلاقانه نیست. روز مادر، که میتواند بهانهای برای تکریم زنان و مادران شهر باشد، به یک مناسبت خاموش تبدیل شده و هیچ برنامهای برای پاسداشت نقش بانوان دیده نمیشود.
مشکل اینجاست که مدیریت شهری خسروشاه هنوز به این باور نرسیده که نشاط اجتماعی یک مطالبه لوکس نیست؛ یک ضرورت است و نیازمند سیاست گذاری تازه، بودجه گذاری هدفمند و البته حضور فعال نهادهای فرهنگی است.
مردم خسروشاه نه سالن مجهز میخواهند و نه برنامه های پرهزینه؛ آنها فقط میخواهند دیده شوند، شهرشان زنده باشد و مناسبت ها با حضور خودشان معنا پیدا کند. تجربه شهرهای دیگر نشان داده که حتی برنامه های ساده محلی از جشن های کوچک محلهای تا پویش های اجتماعی میتواند چهره یک شهر را تغییر دهد.
وقت آن رسیده که مسئولان خسروشاه از کنار تقویم و مناسبت ها بهسادگی عبور نکنند. خسروشاه به برنامه های نشاطآفرین نیاز دارد؛ نه فردا، همین امروز