خسروشاه نیوز: سعید خسروشاهی: نشاط اجتماعی یکی از اصلی‌ترین نیازهای جوامع امروز است؛ نیازی که به اندازه امنیت، آموزش و سلامت اهمیت دارد. جامعه‌ای که از نشاط و پویایی برخوردار باشد، شهروندانی مسئولیت‌پذیرتر، امیدوارتر و کارآمدتر خواهد داشت. تجربه کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری در این حوزه، نه یک هزینه اضافی، بلکه یک سرمایه‌گذاری بلندمدت برای سلامت روحی و روانی مردم و توسعه پایدار شهری است.

ایجاد نشاط اجتماعی تنها با اجرای برنامه‌های کوتاه‌مدت و مقطعی محقق نمی‌شود. آنچه اهمیت دارد، فراهم‌سازی زیرساخت‌های پایدار و مداوم برای شادی و تعامل شهروندان است. فضاهای عمومی شاد، پارک‌های مجهز، مراکز فرهنگی، سالن‌های تئاتر و سینما، کتابخانه‌ها، مراکز ورزشی و جشنواره‌های شهری، همه بخشی از این زیرساخت‌ها به شمار می‌روند.

شهر بدون زیرساخت‌های نشاط اجتماعی، به محیطی خشک و بی‌روح تبدیل می‌شود. در چنین شرایطی، آسیب‌های اجتماعی افزایش یافته و انگیزه شهروندان برای مشارکت در امور عمومی کاهش می‌یابد. بالعکس، شهری که امکانات فرهنگی، هنری و ورزشی کافی داشته باشد، نه تنها نشاط و شادی را به مردم هدیه می‌دهد، بلکه حس تعلق اجتماعی و اعتماد عمومی را نیز تقویت می‌کند.

مزایای ایجاد نشاط اجتماعی تنها به بهبود روحیه مردم محدود نمی‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که سطح بالای نشاط در جامعه، به کاهش جرایم، افزایش بهره‌وری کاری و ارتقای سرمایه اجتماعی منجر می‌شود. همچنین نشاط اجتماعی، عاملی برای جذب گردشگر و رونق اقتصادی نیز هست. به عبارتی، شهری که شاد و پرنشاط باشد، هم برای شهروندان خود جذاب است و هم برای بازدیدکنندگان.

یکی از مهم‌ترین ابعاد نشاط اجتماعی، تقویت تعاملات میان شهروندان است. جشنواره‌های محلی، بازارچه‌های فرهنگی، مسابقات ورزشی و برنامه‌های هنری، فرصت‌هایی برای دور هم جمع شدن مردم و تجربه لذت جمعی فراهم می‌کنند. این گونه رویدادها نه تنها شادی ایجاد می‌کنند، بلکه سرمایه‌ای ارزشمند برای همبستگی اجتماعی و افزایش اعتماد عمومی هستند.

از سوی دیگر، نشاط اجتماعی به ارتقای سلامت جسمی و روانی افراد نیز کمک می‌کند. ورزش همگانی، تفریحات سالم و فضاهای شهری استاندارد، میزان افسردگی و اضطراب را در جامعه کاهش داده و در نتیجه هزینه‌های درمانی و مشکلات ناشی از کم‌تحرکی یا بیماری‌های روحی را کمتر می‌کند. این خود، یک مزیت اقتصادی و اجتماعی بزرگ برای شهر به همراه دارد.

برای دستیابی به چنین جامعه‌ای، مسئولان شهری وظیفه دارند فراتر از اقدامات نمادین حرکت کنند. لازم است در طراحی و توسعه شهرها، رویکرد نشاط‌محور مورد توجه جدی قرار گیرد. ایجاد پارک‌های موضوعی، سالن‌های ورزشی ارزان‌قیمت، حمایت از هنرمندان و فعالان فرهنگی، برگزاری جشنواره‌های بومی و تقویت رسانه‌های محلی، بخشی از وظایفی است که مدیریت شهری باید در اولویت قرار دهد.

نشاط اجتماعی یک انتخاب لوکس یا حاشیه‌ای نیست، بلکه ضرورتی حیاتی برای توسعه شهری و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان است. مسئولان شهری باید با نگاه آینده‌نگر، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های فرهنگی، هنری و ورزشی را جدی بگیرند و با مشارکت مردم و نهادهای مدنی، زمینه‌ساز ایجاد شهری شاد، سالم و پویا باشند. تنها در چنین شرایطی می‌توان انتظار داشت که شهروندان با انگیزه و امید، در مسیر توسعه و آبادانی شهر خود مشارکت فعالانه داشته باشند