به گزارش خسروشاه نیوز، استاد حسین انصاریان مفسر قرآن کریم و استاد حوزه علمیه، در مراسم عزاداری شب هفتم ماه محرم در امامزاده صالح (ع) تجریش با بیان اینکه بحث سعادت و شقاوت انسان یک بحث پربار بسیار قدیمی است، اظهار داشت: از قرن‌ها قبل از میلاد مسیح در بین دانشمندان شرقی و یونانی این موضوع مطرح و نظریات گوناگونی هم ارائه شده که انسان با چه اعمالی می‌تواند خوشبخت و یا تیره‌بخت شود. از زمان حضرت آدم (ع) تا زمان بعثت پیامبر اسلام (ص) محوریت دین خدا تنها بر اساس دین اسلام بوده است و تمام انبیاء، پیرو اسلام واقعی بوده‌اند. خداوند در قرآن می‌فرمایند که اگر این دین در ظاهر و باطن توسط مردم عملی شود، سعادتمندی بشر حتمی است و بدین ترتیب پروردگار، موضوع سعادت و شقاوت را از زمان حضرت آدم (ع) مطرح کرده است.

وی ادامه داد: دین‌هایی که با اسم‌های مختلف آمده، دین نیستند بلکه قواعد مادی و زمینی ناقص و یا باطلی هستند که منجر به خوشبختی انسان نمی‌شوند. من با بسیاری از علمای اهل سنت، علمای زرتشتی، علمای سهودی، کشیش‌ها و سران مکتب‌های مادی بحث کرده‌ام؛ هیچکدام از این مکتب‌ها حرف عقلی قابل قبولی نداشتند، اما در طرف مقابل، بحث‌های قرآن و روایات اهل‌بیت (ع)، منجر به شیعه‌شدن بسیاری از کشیش‌ها، اهل سنت، ارامنه و … شده است. روزی رئیس کمونیست‌های ایران به من گفت هفتاد سال با آگاهی از شش زبان دنیا، کمونیست را در این کشور تبلیغ کردم، اما عمر من هزینه یک مکتب باطل شد و هزاران نفر را گمراه کردم.

این مفسر قرآن کریم با اشاره به آشنایی خداوند به تمام خصوصیت‌های باطنی و ظاهری انسان، تصریح کرد: خدا بر اساس این آشنایی، دین اسلام را برای ما نازل کرده است در حالی که هیچکدام از مذاهب و مکاتب دیگر از انسان‌شناسی کامل بهره‌مند نیستند. یکی از قوانین بسیار زیبای اسلامِ زمان حضرت آدم (ع) این است که خداوند به حضرت آدم (ع) می‌فرماید آنچه خیر و خوبی برای خودت می‌خواهی، برای دیگران هم بخواه؛ خدا تعیین نمی‌کند که برای چه کسی خیر و منفعت بخواه بلکه عنوان می‌کند که برای هر فردی در این دنیا طلب خیر کن.

استاد انصاریان افزود: امام صادق (ع) از مکه بر می‌گشت، بیرون از شهر در گرمای ۵۰ درجه فردی از تشنگی بر روی خاک در حال جان دادن بود، حضرت به یکی از یاران خود فرمودند که سریع به او آب برسان، آن فرد به امام عرض کرد که این فرد مسیحی است و من او را می‌شناسم، رنگ صورت امام تغییر کرد و فرمود من به دین او چکار دارم؟! تو وقتی تشنه‌ای نیاز به آب داری، خب همین را برای دیگران هم باید بخواهی و او را سیراب کنی. خداوند هم در قرآن می‌فرماید به همه نیکی کنید، خدا نمی‌فرماید فقط به شیعیان یا مسلمانان نیکی کنید بلکه می‌فرماید به همه نیکی کنید.

وی با اشاره به دلسوزی امام حسین (ع) برای دشمنان خود در روز عاشورا، اظهار داشت: در روز عاشورا ۷۱ نفر از یاران امام حسین (ع) شهید شده بودند، اما امام حسین (ع) با زبان تشنه، دشمن را نصیحت می‌کرد چرا که دلش برای جهنم رفتن آنان می‌سوخت و غصه می‌خورد. فرمود از صبح تا به الان ۷۱ نفر از یاران من را کشته‌اید، حاضرم از خون تمام آن‌ها بگذرم و شما در مقابل، دست از کشتن و جنگ با من بردارید، من از شما نمی‌ترسم، اما اگر خون من توسط شما بر زمین ریخته شود درهای توبه به طور کامل بر روی شما بسته می‌شود. آنقدر امام زیبا سخن می‌گفت که عمر سعد به یکی از لشگریان گفت که برو و کار او را تمام کن چرا که نگران بود سخنان زیبای امام بر سپاهیان تاثیر گذارد.