آنچه جامعه را به سمت پویایی و انسجام سوق می‌دهد، ترویج ادبیات گفت‌وگو، احترام متقابل و پذیرش تفاوت‌هاست. هر شهروندی، صرف‌نظر از زبان مادری، گویش محلی یا آیین بومی‌اش، باید احساس کند که سهمی واقعی در سرنوشت کشور دارد.

در روزگاری که بسیاری از خانواده‌ها برای تأمین ابتدایی‌ترین نیازهای زندگی خود با مشکل مواجه‌اند، شاهد ریخت‌و‌پاش و اسراف گسترده در برخی سطوح جامعه هستیم؛ رفتاری که تنها به هدررفت منابع ختم نمی‌شود، بلکه پیامدهای عمیق اجتماعی، روانی و فرهنگی در پی دارد.

روزنامه هم میهن نوشت که ۹۲ درصد ایرانیان از وضعیت موجود رضایت ندارند.

آمارها نشان می‌دهد در زمینه کاهش فقر دستاورد ویژه‌ای نداشتیم و به جایی رسیده‌ایم که در سال ۱۴۰۲ حدود ۳۰‌درصد جمعیت ما زیرخط فقر هستند که نزدیک به ۲۶ میلیون نفر را شامل می‌شود.

روزنامه جمهوری اسلامی : چه شده اکنون شاهد شیوع مظاهر بدحجابی در کشور هستیم و چه کسانی در این زمینه به مسئولیت‌های اجتماعی و فرهنگی خود عمل نکرده‌اند؟!