خسروشاه نیوز- سعید خسروشاهی: اهدای خون یکی از والاترین جلوههای نوعدوستی و همبستگی اجتماعی است که نه تنها جان انسانها را نجات میدهد، بلکه به ایجاد حس مسئولیتپذیری و مشارکت در میان شهروندان کمک میکند. هر قطره خون اهدایی میتواند حیاتی دوباره به بیماری ببخشد که در انتظار واحدی از خون یا فرآوردههای خونی است. در شرایطی مانند تصادفات، جراحیهای سنگین، بیماران خاص مانند تالاسمی یا هموفیلی و مادران باردار، اهدای خون میتواند تفاوت میان مرگ و زندگی باشد.
با وجود اهمیت فراوان این اقدام انساندوستانه، همچنان در برخی جوامع فرهنگ اهدای خون به اندازه کافی نهادینه نشده است. بسیاری از افراد به دلیل ترس، باورهای نادرست یا کماطلاعی از فرآیند اهدای خون، از انجام این کار خودداری میکنند. فرهنگسازی مستمر از طریق رسانهها، مدارس، دانشگاهها و نهادهای مردمی میتواند گام مهمی در جهت تغییر نگرش عمومی باشد.
ضرورت فرهنگسازی در این حوزه زمانی بیشتر احساس میشود که بدانیم نیاز به خون، دائمی و همیشگی است. برخلاف برخی برداشتها، خون قابل تولید در آزمایشگاه نیست و تنها منبع آن انسانهای سالم و داوطلب هستند. بنابراین هر چه آگاهیبخشی درباره اهمیت و فواید اهدای خون گستردهتر باشد، احتمال تداوم این زنجیره نجات نیز افزایش خواهد یافت.
از نگاه انسانی، اهدای خون نشانهای روشن از حس نوعدوستی و توجه به سرنوشت دیگران است. فردی که بدون چشمداشت، بخشی از وجود خود را برای نجات جان دیگری هدیه میکند، در حقیقت مسئولیت اجتماعی خود را به بهترین شکل ایفا کرده است. این حس تعلق و کمکرسانی میتواند پایهگذار جامعهای همدل، منسجم و اخلاقمدار باشد.
در کنار این مباحث، باید به مزایای فردی اهدای خون نیز اشاره کرد. برخلاف تصور عموم، اهدای خون اگر در فواصل مناسب و تحت نظر مراکز مجاز انجام شود، نه تنها خطری برای فرد اهداکننده ندارد، بلکه موجب پایش سلامت، کاهش آهن اضافی خون و تحریک بدن برای تولید سلولهای خونی تازه میشود. این موضوع میتواند انگیزهای دوچندان برای مشارکت مردم فراهم کند.
در نهایت، اهدای خون نه تنها یک اقدام حیاتی پزشکی است، بلکه نمادی از بلوغ اجتماعی و اخلاقی یک ملت به شمار میرود. هر بار که فردی با میل و آگاهی خون اهدا میکند، گامی در مسیر توسعه انسانی و افزایش سرمایه اجتماعی جامعه برداشته میشود. این فرهنگ باید از سنین پایین آموزش داده شود تا در نسل آینده، اهدای خون نه یک وظیفه، بلکه یک افتخار تلقی شود