به گزارش خسروشاه نیوز، در سال ۲۰۰۹ اشکان دژاگه به همراه تیم وولفسبورگ به شکلی حماسی قهرمان آلمان شد. او که یکی از محبوبترین ستارههای فلیکس ماگات به شمار میآمد در مصاحبه با بیلد اسپورت درباره راز و رمز کار سرمربی موفق وولفسبورگ و بایرن صحبت کرد. در حال حاضر ستاره ۳۴ ساله ایرانی در حال درخشش به همراه تراکتور تبریز در رقابتهای قهرمانی باشگاههای آسیا است و درباره برنامههایی که برای حل بحران در تیم دوران جوانیاش، هرتا برلین، دارد و همچنین جدایی دوست صمیمیاش، ژروم بوآتنگ، از بایرن صحبت کرده است.
بیلد اسپورت: تو در حال حاضر به همراه تراکتورسازی تبریز در رقابتهای قهرمانی باشگاههای آسیا بازی میکنی. چه تفاوتی بین این دو رقابت قهرمانی در اروپا و آسیا وجود دارد؟
دژاگه: “گاهی اوضاع سختتر میشود. بعضی تیمها، مثلا از ازبکستان، فوتبال تکنیکی قدرتمندی را ارائه میدهند، اما بسیاری از تیمها در زمین تهاجمیتر هستند. من این را از لیگ ایران آموختم و برای من شخصا حتی سختتر و شدیدتر هم هست.”
بیلد اسپورت: چرا؟
دژاگه: “من در بوندسلیگا برای هرتا و وولفسبورگ بازی کردم، در لیگ برتر برای فولام بازی کردم و کاپیتان تیم ملی فوتبال ایران بودهام. بسیاری از حریفان مخصوصا در جدال تن به تن با من انگیزه خیلی زیادی داشتند و میخواستند تا خودشان را نشان دهند. در آلمان و انگلیس من فضا و زمان خیلی بیشتری در اختیار داشتم. حالا همیشه یک بازیکن حریف به من چسبیده است و واقعا تحت فشارم. مردم ایران حتی بیشتر از اروپاییها دیوانه فوتبالند.”
بیلد اسپورت: قرارداد تو در تابستان به پایان میرسد. آیا ممکن است به آلمان بازگردی؟
دژاگه: “البته. دوباره بازی کردن برای باشگاههای حرفهای آلمان عالی خواهد بود. من از همه چیز استقبال میکنم اما مثل گذشته خودم را تحت فشار و استرس قرار نمیدهم. واقعیت این است که من حتی در ۳۴ سالگی هم در فرمی عالی هستم.”
بیلد اسپورت: آیا این را به فلیکس ماگات، سرمربی و استادت، در وولفسبورگ مدیونی؟
دژاگه: “صادقانه بگویم من تمام حرفهام را به فلیکس ماگات مدیون هستم. هر روز خدا را شکر میکنم که در سنی حساس این سرمربی را داشتم. (دژاگه ۱۹ ساله بود که در سال ۲۰۰۷ از هرتا به وولفسبورگ رفت) در آن سن است که تصمیم گرفته میشود فوتبال را به عنوان حرفهات در زندگی دنبال کنی یا نه.”
بیلد اسپورت: از ماگات خردکننده (لقب سرمربی آلمانی) نمیترسیدی؟
دژاگه: “وقتی من با وولفسبورگ قرارداد بستم کلاوس آگنتالر هنوز سرمربی بود. در طول تعطیلات تابستانیام فهمیدم که ماگات قرار است سرمربی ما باشد. البته من او را میشناختم اما هیچوقت به متدهایش دقت نکرده بودم. برای همین نمیدانستم وقتی دوستانم برایم نوشتند «تبریک بابت سرمربی جدید و خوش بگذره» منظورشان چیست. اما همان روز اول حساب کار دستم آمد. آنها واقعا گروه بیرحمی بودند.”
بیلد اسپورت: بدترین تمرین کدام بود؟
دژاگه: “به عنوان مثال بالا رفتن از پلهها روی یک پا یا در حالی که یکی از هم تیمیهایت را کول کردهای. بیست تا پله هم نبود، صد تا پله بود که باید بالا میرفتیم! تمرینات ما هیچوقت برنامه از پیش تعیین شدهای نداشت. یک بار وقتی بعد از شام از ماگات پرسیدم صبح چه ساعتی باید بیدار شویم و تمرینات صبح چه ساعتی شروع میشود، او پاسخ داد هر وقت تلفن اتاقت زنگ خورد!
بعد از هر تمرین ما کاملا از خستگی نابود میشدیم. فقط در اتاقهایمان میماندیم و از خستگی و ترس میلرزیدیم که فردا قرار است چه بلایی سرمان بیاید. اما نه فقط تمرینات سخت و کشنده ماگات که روحیه و ذهنیتی که داشت هم من را شکل داد. قبل از رفتن به وولفسبورگ زندگی من به تکنولوژی وابسته بود. همیشه به پدرم میگویم که ماگات فوتبال واقعی و مردانه را به من آموخت.”
بیلد اسپورت: مهمترین توصیه او به تو چه بود؟
دژاگه: “یکی از توصیههای مخصوص ماگات! بعد از قهرمانی در سال ۲۰۰۹ با وولفسبورگ، او با ما بازیکنان خداحافظی کرد. ما همه به آرامی نزد او رفتیم و دستش را فشردیم و برای او در پست جدیدش در شالکه آرزوی موفقیت کردیم.
وقتی نوبت به من رسید و من هم حرفهایم را به او زدم، ماگات به من گفت: «اش، عزیزم، یک لطفی به من بکن…» فکر کردم که میخواهد حرف قشنگی در ادامه به من بزندف ولی گفت: «بدو و دو سه دفعه سرت را به تیر دروازه بکوب!»
من که گیج شده بودم پرسیدم منظورش چیست؟ ماگات پاسخ داد: «تو بازیکن بزرگی هستی، هر چه که لازم است را داری، اما بالاخره باید کلهات را به کار بیندازی.» من باید بیشتر روی فوتبال تمرکز میکردم و وظیفهشناسانهتر کار میکردم. من تا امروز این توصیه او را به کار بستهام.”
بیلد اسپورت: کدام لحظه از فصل ۰۹-۲۰۰۸ که با وولفسبورگ قهرمان شدی از همه خاطرهانگیزتر بود؟
دژاگه: “در واقع من تا سالها بعد تشخیص ندادم که چه دستاورد فوقالعادهای آن موقع کسب کردیم. در آن فصل در خانه خیلی به خودمان و برتری فیزیکی و استقامتی که بر حریفان داشتیم مطمئن بودیم. من مدام از این سر زمین به آن سر میدویم و اصلا خسته نمیشدم. من همیشه وولفسبورگ را در قلب خود دارم و به خوبی میتوانم تصور کنم که بعداً در نقشی به ولفسبورگ برگردم.”
بیلد اسپورت: در حالی که وولفسبورگ در تلاش برای رسیدن به چمپیونزلیگ است، هرتا، تیمی که در رده جوانان در آن بازی کردی، دارد برای بقا در بوندسلیگا میجنگد. سقوط به دسته پایینتر چقدر تلخ خواهد بود؟
دژاگه: “هرتا اجازه ندارد سقوط کند. برلین پایتخت است و باید دو تیم در بوندسلیگا داشته باشد. به عنوان یک هوادار هرتا از صعود یونیون برلین به بوندسلیگا بسیار خوشحالم و این کل شهر را جذابتر کرده است. امیدوارم که فردی بوبیچ (مدیرعامل جدید این تیم که از تابستان آغاز به کار خواهد کرد) آرامش و سازماندهی را به هرتا بازگرداند. من به اندازه کافی خوششانس بودم که با فردی در هرتا بازی و تمرین کنم. او آدم فوقالعادهای است و در فرانکفورت نشان داده است که قادر است با یک باشگاه فوتبال چه کارهایی بکند. اینکه او واقعا برلین و هرتا را دوست دارد نیز خیلی مهم است.”
بیلد اسپورت: در هرتا با دوست دوران کودکیات، ژروم بوآتنگ، بازی میکردی. رهبر این سالهای خط دفاع بایرن قرار است در پایان فصل باواریاییها را ترک کند. آیا از تصمیمی که مدیران بایرن گرفتند مایوس شدی؟
دژاگه: “من دوست داشتم که بایرن باز هم قرارداد او را تمدید کند. او به راحتی میتواند همچنان در بالاترین سطح بازی کند. ژروم در ۱۰ سال گذشته اثر عمیقی بر بایرن گذاشته است و دوران فوقالعادهای را پشت سر گذاشته است.
در بایرن همه میآمدند و میرفتند اما ژروم هرگز جایگاهش در این تیم را از دست نداد. او واقعا باید به این موضوع افتخار کند. من به عنوان دوستی که از کودکی با او بزرگ شدهام خیلی به این موضوع افتخار میکنم. ژروم نباید ناراحت باشد. چیزی که باعث تعجب من شد، بیانیه اولی هوینس درباره ژروم بود.”
بیلد اسپورت: هوینس که اخیرا به عنوان کارشناس در شبکه RTL حاضر شده بود گفت که اگر دست او بود دیگر بواتنگ را به تیم ملی آلمان دعوت نمیکرد.
دژاگه: “به نظرم واقعا ناراحتکننده بود که به عنوان رئیس باسابقه یک باشگاه همچین چیزی را بگوید. چرا که بایرن در واقع همیشه علنا از بازیکنانش حمایت کرده است. برای من روشن است: با تجربه و توانای و کیفیتی که او دارد، ژروم میتواند صد درصد به تیم ملی آلمان در رقابتهای یورو کمک کند.”